Vrouwke Aalbers
Vrouwke Aalbers (1949) werkte het grootste deel van haar leven in de zorg. Naast haar werk volgde zij de studie MO-A Nederlands.
Je kunt haar een zondagsdichter noemen. Ze is sinds 1989 lid van de Dichterskring Alkmaar en publiceerde in gezamenlijk uitgegeven bundels van de Dichterskring. Vooral de poëzie van de gewone dagelijks dingen en de natuur inspireert haar.
Zo te zien
Turend over de Wijde Nes
in het strijklicht van de avondzon
Genoot ik van het uitzicht
Jij en de natuur waren mijn inspiratiebron
Fietsers kwamen voorbij
Vogels vlogen her en der
De wassende maan lichtte in de zon
Geluiden kwamen van ver
Het landschap groen
De bloemen zo kleurrijk
Even zat ik niets te doen
Een ruiter passeerde
met rode broek, de teugels losjes in de hand
Wat is het toch soms mooi ons land
Heeft u ook een laptop Maakt hij u het leven soms ook zo zuur Eigenlijk eet ik liever chocolade puur Maar dat is veel sneller op Ik loop ook liever langs de dreven maar daar is er het weer niet voor ‘k zal met dat ding toch moeten leven en ga rustig met m’n muisje door Klikje hier, klikje daar 'k Verwijder berichten na elkaar o.k. het ding is alweer schoon Nu nog stof afnemen, heel gewoon. |
Voor wie het wil horen klinkt een stem soms als muziek in de oren Zul je me horen en verstaan als ik verder wil gaan met de muze mee Zal je me horen en verstaan Als ik weer naar huis toekeer in de heldere nacht en zacht je naam fluister |
De wind waaide de woorden uit mijn mond als bladeren van de bomen cirkelden ze rond De wind waaide de woorden uit mijn mond en toen ik ze verstond ging het in mij stromen De wind waaide de woorden uit mijn mond terug op de aarde, terug op de grond als zaaigoed voor wat nog zal komen waaide de wind de woorden uit mijn mond |