Dichterskring Alkmaar
 
Een rollende steen vergaart geen mos

Ruud Arkeveld

 

Geïnspireerd door de wonderlijke en bizarre wereld met een lach van Ruud Arkeveld heeft de Dichterskring Alkmaar gedichten gemaakt en voorgedragen bij de objecten van zijn expostie "In het land van Noach" te Zaandijk.
Ruud Arkeveld, verhalenverteller, maakt zijn objecten uit materialen die als vanzelf zijn pad lijken te kruisen en uitdagend nadenken eisen over de achterliggende gedachte. 
Van deze bijzondere samenwerking is een bundel uitgegeven, zie dichtbundels.

 

 

Een gat in het prikkeldraad                                                      

Nu namen nummers zijn                                    
telt een moeder
elke avond haar kinderen na
en zwijgt 

overdag raapt ze blikjes bier
voor mannen
die ernaar wijzen

terwijl haar gezicht kijkt
alsof er prikkeldraad
om gewikkeld zit

krijgen kogels genoeg hoofd
om zich in af te spelen

                      Joris Miedema

                                   

 

                                

Niet vergeten

Je kunt
een dwingende gedachte
beter niet koesteren
hij zal je bevriezen

Je slaap onteren
in kapotte nachten
pegels schieten
in je rug

Smelt hem weg

En pak erna de poes
haar knotje wol af
om warme borstrokjes
te breien

Voor jongemeisjesgedachten
opdat deze niet als ijsbloemen
achter het raam
worden vergeten

                        Paul Roelofsen

 

 

 
De poortwachter

 


DE ILLUSIE TOT WERKELIJKHEID VERHEVEN                    

                               

De poortwachter

Seizoenen lang
keek hij uit
over de velden
boven alles verheven
op stalen poort
angstvallig bewakend
zijn levenswerk
kristallen ei
kleurenspectrum
veranderlijk in zonneglans
hij waakte en wachtte
seizoenen lang
zonder te beseffen
dat het leven
aan hem voorbij ging

zijn glanzende huid         
de schittering in zijn ogen
verdorde
vervaagde
hij werd vleugellam
tot er eindelijk
slechts een skelet
van hem overbleef

                     Elly Boom

                                        

 

De zee van Einstein

(naar aanleiding van het land van Noach)
Motto:

Gekte is gewoner dan geluk
hoe geloofwaardig het geniale ook wil zijn
het  menselijke is gelukkig goed genoeg

Op het lijf geschreven:

Eigenlijk wisten ze het wel:
hun liefde was slechts spel.
Ze speelden om te vergeten;
om even niet meer te weten
van het toen en altijd weer waarom.
Samen vormen ze som
van het niet bestaan; het verlaten.
Helaas; ook deze roos mocht niet baten.

                                            Dick van Hoeve