Dichterskring Alkmaar
 

Historie Dichterskring Alkmaar

De geschiedenis van de vereniging begon met als locatie een atoomvrije schuilkelder, die later werd verruild voor een vleugel naast de hoofdingang van de Vest waar IDEEruimte ontstond. ( nu restaurant Klunder )

Marian van Setten organiseerde er theater-en poëzieworkshops.

De samenwerking van Agatha Bekker en Ton Verplanke is daar begonnen. Op een avond van de cliëntenraad ontmoette Ton haar bij het inrichten van een tentoonstelling met schilderijen en poëzie. Daar lag een basis om met elkaar af te spreken. Agatha was lid van Dichterskring Waterland en had daar veel contacten met dichtende schilders. Al snel spraken ze over de wens om een eigen Dichterskring in Alkmaar op te richten en nog voor de zomer gaf een groepje enthousiaste mensen de Kring vorm om na de vakantie te starten bij Agatha thuis te Alkmaar. En exposeerde als Dichters in Woord en beeld

De groep was zeer ambitieus en stelde zich een aantal doelen:

-Méér dan voordracht tussen de schuifdeuren; dat gaf de kring al meteen een politieke kleuring. Maatschappelijk betrokkenheid en de behoefte om de werkelijkheid te aanschouwen.

-Over inhoud en vorm werd alleen opbouwende kritiek gegeven om de poëzie te versterken, zodat je als persoon de kans kreeg om te groeien in het schrijven.

-Uitwisseling met andere Kringen en studenten, contacten met lagere scholen, optredens in Literaire Cafe’s en op evenementen.

Het huis van Agatha werd te klein en de kring die steeds wisselende in grootte, vond huisvesting bij Vrouwen Solidair in de stadsvilla aan de Nieuwlandersingel en later samen met de Vrouwen Solidiar naar de Oude Elise van Calcarschool. In de loop der tijd werd de groep stabieler hetgeen resulteerde in een echte Vereniging met Statuten, opgesteld door Herman Lutgerink, die nog steeds gelden voor de Dichterskring van vandaag.

De optredens volgden elkaar op: Leeuwarden, Café Het Leven (de bar ging daar nooit dicht),

De Egelantier te Haarlem (een tuintheater en thuisbasis van de Haarlemse Dichterskring)

Kruisbestuiving:

Dan ontstaat het contact met Maria van Latum van Cantina Architectura te Alkmaar. Zij ambieerde exposities voor architectuur en muziek in haar monumentale pand aan de Geestersingel. De wens van Ton en Agaath om poëziemiddagen met muziek te organiseren paste daar uitstekend in.

Voor de regelmatig terugkerende middagen, eerst 1x per maand en later elke 6 weken werd aan studenten van het conservatorium gevraagd om te muciseren en de dichters schreven hun poëzie aan de hand van thema’s, schilderijen, balletfoto’s van Martin de Bruijn, diverse voorwerpen en muziek.

Er vonden vele uitwisselingen plaats met dichters uit Appelscha, Leeuwarden, Zaandam, Purmerend, Wijk aan Zee, De Rijp. Deze laatste had twee kringen genaamd Waterland en Interlude en verzorgden ook huiskamerperformances.

Vanuit de Dichterskring ontstond ook de groep Fruitcompagnie (Muziek en poëzie) en Schrijverswaard Heerhugowaard door Siem de Haan (inmiddels overleden). Schijverswaard en de Fruitcompagnie bestaan nog steeds.

Er werden verzamelbundels uitgegeven met teksten van de leden, samengesteld door Herman Lutgerink en later door Dick van Hoeve.

Maar er was meer. Er werd een samenwerking gestart met Het Instituut voor Dramatische Vorming in Amsterdam met als resultaat optredens in De Engelenbak en Theater PH 31 onder regie en dramaturgie van Eva Kant samen met acteurs uit Amsterdam met als titel Droom van de vrijheid.

In de loop van de jaren werden de poëziemiddagen in de Arendshof als Cantica Poetica traditie en werd elke vijf jaar een jubileum gevierd.